Vaarwel Radio Robbie!

Gisteren hebben we Radio Robbie gedag gezegd, hopelijk voor altijd. Floortje heeft weer heel goed stilgelegen alle vijf keren deze week, en het was ook nog eens vakantie, dus op zich was het allemaal praktisch gezien geen probleem, toch zullen we de dagelijkse gang naar de Daniel den Hoed-kliniek niet missen. Omdat het de laatste keer was wilde Floortje graag dat ik foto's maakte, zodat ze later nog eens terug kan kijken hoe dat nou allemaal ging. Ze ging behoorlijk stoer en baldadig doen, dus samen met de radiotherapeut hebben we haar op het hard gedrukt dat ze nog even heel serieus moest zijn en als het klaar was mocht ze dan zo gek doen als ze wou. Een impressie van hoe zo'n bestralingssessie verloopt;

Zelf op de tafel klimmen!

Masker vast en beer goed vast!

Vanuit de controlekamer zien we haar zo op de monitor tijdens de echte bestraling.

En dan is het alweer tijd om een sticker uit te kiezen.

Na afloop hebben we iedereen gedag gezegd, cadeautjes voor beide dames in het winkeltje gekocht en toen besloten we 's avonds een pizzafeestje met de buren te houden! Floortje heeft twee happen op die er een uur later helaas weer uit kwamen, vergezeld van de net-een-paar-dagen-geleden-weer-ingebrachte sonde.

Qua sondevoeding loopt het dan ook nog niet zoals gepland. Maandagavond is hij er voor de tweede keer onder heftig protest weer ingebracht, en die vier nachten dat de (bij-)voeding gelopen heeft zijn we er toch aardig wat keren uit geweest 's nachts ofwel vanwege een piepend pompalarm, ofwel vanwege Floortje die met buikpijn wakker wordt. Erg onrustig allemaal. We zijn het volume qua voeding per uur nog aan het opvoeren maar durven dat ook niet te snel te doen, dus het zet al met al ook nog niet echt zoden aan de dijk. Geen doorslaand succes dus. Als bijwerking van de bestralingen moet Floortje nu 's avonds en 's nachts veel hoesten wat het risico van sonde uitspugen behoorlijk hoog maakt, en ze is ook nog eens snipverkouden wat niet echt lekker is met een slangetje in je neus. Dus vandaag hebben we besloten nog maar even niet de thuiszorg te bellen om de sonde weer in te brengen, we willen even een paar dagen wachten totdat die hoest en hopelijk de verkoudheid voorbij zijn. Floortje heeft in ruil hiervoor beloofd iedere dag vier flesjes 'speciale melk' op te drinken en vandaag heeft ze zich keurig aan die afspraak gehouden.

Donderdag moesten we ook nog even bloedwaardes laten bepalen in het Sophia en ze is conform verwachting weer enorm gezakt qua trombo's, leuko's en neutro's. Nog maar net boven nul. Dat wetende is het des te heerlijker en verbazingwekkender om te zien hoeveel energie ze toch heeft. Donderdagmiddag heb ik met de dames ruim vier uur rondgesjouwd in Blijdorp, en gisteren en vandaag heeft ze ook alles volop meegedaan en genieten we van hoe grappig en origineel ze is.

Komende week begint school weer, we moeten maar even kijken hoeveel ze kan gaan. Belangrijkste is dat ze geen koorts krijgt. Vrijdag staat de volgende chemokuur alweer gepland, mist haar bloedwaardes goed genoeg zijn hersteld. Het zou alweer de vijfde van de twaalf kuren zijn. Waar we nu op hopen is dat het een beetje net zo gaat als met een vakantie; de eerste dagen gaan altijd heel langzaam, dan zit je voor je het weet ineens op de helft en die tweede helft vliegt voorbij omdat de dagen steeds meer op elkaar gaan lijken. Zou dat met een kankerbehandeling ook zo gaan? We zullen het zien. We hopen in ieder geval dat er nu wat meer rust komt, nu we de mijlpalen van de start op de basisschool, bestralingen en de eerste keer sondevoeding gehad hebben.