Weekje uitstel

Ik moet ineens denken aan Koot en Bie met hun 'Keek op de Week' als ik hier zo zit, te overdenken hoe de week is gegaan en wat ik op het blog zal zetten.....en dan is de conclusie; het was best een goede week. Bijna een normale week eigenlijk. Of zou dat zijn omdat wij dingen normaal zijn gaan vinden die dat voor anderen waarschijnlijk helemaal niet zijn?

Floortje is vier dagen naar school gegaan. Geen slechte score. Ze is ook voor het eerst overgebleven op school, in plaats van boterhammen bij de lunch heeft zij een beker 'speciale melk' (nutrini-drink) bij zich. Met wisselend succes, maar beter dan niks. Ook is ze voor het eerst met de sonde in haar neus naar school gegaan, en helpt de juf nu door in de pauze de sonde even door te spuiten zodat hij schoon blijft en niet gaat verstoppen. En ze is voor het eerst door onze au pair opgehaald, ook toch wel weer spannend. Zelf zat ik drie dagen in het buitenland voor werk dus moest het hebben van sms-jes over hoe het ging, maar het leek allemaal wel soepel te lopen. Gelukkig heeft Floortje haar grote zus op school natuurlijk bij zich, in de grote pauze kunnen ze samen spelen en tussendoor mogen ze af en toe even bij elkaar kijken en een knuffel geven als ze dat willen, heel fijn om te weten.

De sonde is dinsdag weer ingebracht, het ergste hoesten na de bestralingen was voorbij dus er was geen excuus meer. Naar aanleiding van een tip van een andere moeder had ik de thuiszorg gevraagd een wat dikkere, stuggere sonde in te brengen omdat je die minder makkelijk uitspuugt, en hij zit er nou inderdaad al vijf dagen in! En dat ondanks toch wat behoorlijke spuugbuien in die vijf dagen. Die hebben overigens niks met de chemo te maken, Floortje heeft altijd makkelijk/veel gespuugd met name als ze verkouden is of zich verslikt. Donderdagochtend moest ze ook spugen, toen ze klaar was keek ze naar het resultaat en sprak verheugd; alleen maar spuug, geen thuiszorg! Ze weet dus heel goed dat als het slangetje er uit komt, er zo'n vriendelijke dame langskomt om hem weer in te brengen. Het goede nieuws is dat het nu echt resultaat begint te hebben, het volume is nu opgevoerd zodat ze gedurende de hele nacht bij elkaar een halve liter binnenkrijgt van wat wij nu noemen (voor de Pippi-kenners onder ons) "Koenraad's Kleefpasta", het is wat dikkig, klef en plakkerig spul namelijk. Maar het werkt wel; Floortje is aan het aankomen! Bijna een pond erbij in een week! Helemaal super. En je merkt het voor ons gevoel ook wel aan haar energieniveau. Helaas begint ze nu overdag ook al tegen te stribbelen bij het drinken van de speciale melk, dus we blijven gelukkig uitdagingen houden.

Vrijdag stond er in de ochtend eerst een echo van de buik gepland, die was goed, niets raars te zien. Daarna stond de start van de vijfde chemo-driedaagse gepland, maar dat ging niet door. Uit het vingerprikje bleek dat haar trombo's te laag waren. Die hebben een enorme dreun gehad van de combinatie chemo en bestralingen, en hebben nog minimaal een week nodig om weer op aanvaardbaar niveau te komen voor de volgende klap. Dus dat viel toch tegen. Enerzijds lekker om een weekje extra aan te kunnen sterken, anderzijds wil je zo snel mogelijk naar die finishlijn, die nu ook een week verschoven is. We wisten dat de kans er in zat en het zal nog wel vaker gebeuren. Wordt vervolgd dus, vrijdag mogen we ons weer melden en dan gaat het hopelijk wel door. Tot die tijd kan Floortje hopelijk profiteren van haar nieuw gevonden kracht door lekker mee te draaien op school. Deze week heeft ze ons trots laten zien hoe je het cijfer '1' moest schrijven. Met een blik erbij of ze het buskruit uitgevonden had. Ik ben benieuwd wat ze ons komende week gaat leren....